मान्छे किन ठक्करदेखि यति सारो डराउँछ?

गजल Unknown

-shreejan shree

मान्छे किन ठक्करदेखि यति सारो डराउँछ?
ढलेको विरुवा बरु उठ्छ बढ्छ पलाउँछ।

खुट्टा भाँची ऊपहारमा वैशाखी यो दिएपछि,
मेरो समाज मलाई किन रिलेदौडमा पठाउँछ?

जुन तस्विरमा आँफैलाई चिन्दिनँ म तिमीसँग,
त्यै तस्विरले किन आमा सधैं मलाई तड्पाउँछ?

फलामले फलाम काट्छ भन्नेकुरा बुझेर'नि,
जहर मार्न जहरमा ऊ किन अमृत मिसाउँछ?

मेरो घाम लुटेदेखि झलमल्ल छ उता सधैं,
यताभने रातमाथि रातमात्रै उदाउँछ।

जबदेखि काँढासँग प्रेमबढ्न थाल्यो प्रिय,
तबदेखि फूल किन चस्सचस्स बिझाउँछ?

तिमीजस्तै अनौठो छ अनौठो यो जिन्दगानी,
बेलाबेला हसाउँछ बेलाबेला रुवाउँछ।
.................